भगव वादळ, निळ वादळ

भगव वादळ, निळ वादळ ,
खातय कुत्र आणि आंधळ दळ,
जातिवंत मीपणाचा ह्यांच्या डोक्यात,
घालुनी फिरती आयुष्य धोक्यात.
न राहो युवा ह्यांच्या पाठी,
कितीही तरी सोबतीला शेवटी काठी.
राजकारणापायी मांणस बिथरली,
न जाणो कधी झेंड्याखाली विसावली.
ईतिहासातील गमज्या मारण्यात आंनद,
हाच आमचा नाद आणि खुळाछंद.
जागा हो मानवा नको करु वेडेपणा,
बुध्दीला दे चालना आणि जान मना.
करुनी गेले महापुरुष समस्त वंदन तया,
समतेचा धर्म सोडुनी जाऊ नको वाया.